De rit met de nachtbus, goed voor 336 km, verliep prima. Ik reisde met LINEA en er was een heuse steward aan boord, die aan iedereen een snack bezorgde en nadien een lekkere te de manzanilla, kamillethee. Tot mijn grote opluchting werd er slechts 1 film vertoond zodat het 's nachts rustig was. Het is een afstand van 336 km, maar omdat het dwars door de bergen is, deed de bus er in totaal 9 uur over. Door de Sedinallekes kon ik wel wat slapen en de zetel naast mij was vrij zodat ik gemakkelijk van houding kon veranderen en lekker ingeduffeld in 2 dekens was het goed te doen. Ik had wel wat last van het stijgen en druk in mijn hoofd. Aangekomen in Albergue Churup, moest ik nog wachten op mijn kamer, maar ik kon me op de 4 e verdieping in de ontbijtruimte installeren om iets te drinken. Honger had ik in de verste verte niet. Dit is een heerlijk groot vertrek met veel kleurtjes, roodgeblokte gordijntjes en een heel groot raam dat uitzicht geeft op de bergen. Je waant je in een Zwitsers chalet. Links de Cordillera Blanca met eeuwige sneeuw en rechts de Negra, zonder sneeuw. Ik had blijkbaar toch last van de hoogte want ik was bekaf van de trap te doen en de hoofdpijn beterde niet. Vandaar dat ik het vandaag heel rustig gedaan heb. In het centrum was een optocht van verschillende scholen en dat gaat gepaard met muziek, majoretten en alle kinderen in keurige en kleurige uniformen. Om toch alvast iets te eten kocht ik dan maar een ijsje in een supermarktje en nadien verkende ik het centrum. Het is zondag en overal rustig. Een praatje gemaakt met enkele Peruvianen die buiten op een pleintje aan het eten waren. Dit is uitzonderlijk, want echte buitenterrasjes vind je niet. In de buurt van het hostel is een kerk en het kerkplein staat vol met kerkbanken. Tegen 15.00 u kwamen er steeds meer mensen, maar vooral jongeren. Toen ik iemand zag rondlopen met een felrood vest waarop ' catechist ' stond, was het duidelijk waarvoor ze kwamen en ja, even later werden de jongens en de meisjes apart opgehaald voor de catechese. De zon scheen, er was best veel wind en ook waait het hard. De zomer moet hier nog beginnen. Ik heb voor morgen een uitstap geboekt met een klein reisagentschap om naar enkele lagunes te gaan. Het is niet de excursie die ik liefst wou doen, maar ik neem geen risico's met de hoogte. De nog hogere sferen laat ik voor later. Een lekker soepje gaf weer energie en de rest van de dag werd lezen, nog even een wandeling naar het centrum, een warme chocomelk drinken en op tijd gaan slapen, maar eerst nog wat genieten van de open haard die hier elke avond vanaf 18.00 u brandt. Qua sfeer is het hier een echt hostel, met veel internationale trekkers en zo maakte ik vanmorgen nog kennis met een Engels echtpaar van mijn leeftijd.