Laatste ontbijt hier in dit hostel. Het is niet eens 8 u, maar de zon schijnt en ik geniet van een lekker ontbijt, fantastisch uitzicht op de bergen en mijn ochtenddosis koffie. Het was goed verblijven in Huaraz. Vandaag dus de terugreis naar Lima, met Cruz del Sur. 8 u minimum reistijd,maar ik ga genieten van het landschap en krijg de lunch in de bus. Voor alle zekerheid, bestelde ik een vegetarische en ben benieuwd wat het wordt. De busterminal is niet heel ver, dus ga ik er naartoe stappen, kwestie van een beetje beweging te hebben vandaag. Het toeval wou dat een Engels meisje, dat ook in Churup logeerde, de zetel naast mij had zodat we aan mekaar gezelschap hadden. Deze keer was het geen duimafdruk, maar werden we gefilmd, gewoonte bij Cruz del Sur en niemand doet er moeilijk over. Net zoals in het vliegtuig, werden alle instructies op het tv-scherm getoond en moesten we onze veiligheidsgordel aandoen. Men vroeg ook om de gordijntjes te sluiten omwille van de veiligheid, maar dat hebben we toch niet gedaan. Het eerste deel van de rit voerde ons dwars door de bergen met magnifiek zicht op de zonovergoten Cordillera Blanca. Wat verder verschenen de minder hoge, zandkleurige bergen ervoor met de traditionele piepkleine bergdorpjes. Om volop van het uitzicht te kunnen genieten, had ik een plaats gekozen op de 2e verdieping en helemaal vooraan. Panoramisch uitzicht gegarandeerd! Na de gebruikelijke film, was het lunchtijd. We kregen elk een plateau op onze knieën en de hostess deelde de maaltijden uit. Rijst met een slaatje en een gebakje toe, koffietje uiteraard ook. De hele afstand lang,was de weg prima geasfalteerd en reden we 'zoetjes aan', maar door de vele haarspeldbochten vloog de stewardess op een gegeven moment letterlijk uit de bocht en kreeg de frisdranken over zich heen. Ze bleef er uiterst kalm bij, het was wellicht niet de eerste keer. Toen bleek dat er internet was in de bus, heb ik daar gebruik van gemaakt om enkele mails te sturen. Toch handig en ook dat is dus Peru! Geleidelijk veranderde het landschap en werd het eerder woestijnachtig en nog ettelijke kilometers verder dook aan onze rechterkant de Stille Oceaan weer op die we volgden tot Lima. Tegen de gewoonte in, kwamen we een half uur te vroeg aan in Lima. Omdat ik 's morgens señor Orlando, de taxichauffeur, gebeld had om me te komen ophalen, dronk ik samen met de Engelse nog een kopje thee en stipt om 19.00 u daagde hij op en werd ik warm onthaald. We stapten allebei in en 20 min later was ik opnieuw bij Gloria Torres. Ondertussen logeerde er iemand anders in mijn vorige kamer, maar in ruil daarvoor kreeg ik een volledig spiksplinternieuw appartement, met 2 slaapkamers, om te overnachten. Gloria bracht me er naartoe met de taxi en wat later kwam ze met haar man nog terug om me een thermos heet water te brengen zodat ik nog wat thee kon drinken. Ze zou ook Orlando verwittigen dat hij me morgen op een dar adres moest komen ophalen om opnieuw naar de terminal te gaan. Ik was er gerust in en na een warme douche, zat de dag erop.