De Avenida Roca y Boloña zal ik niet vlug vergeten. Vanmorgen de dag begonnen met een broodje en een capuccino hier in de buurt en dan de hele Avenida afgelopen in de 2 richtingen. De ganse buurt hier is superbeveiligd, met bewakers en conciërges voor de appartementsblokken, hoogspanningskabels en om de zoveel cuadras een heel verzorgd parkje met bloemen, bomen en soms ook een fontein. Je komt er joggers tegen, mensen die hun hond uitlaten en ik zag zelfs fitnesstoestellen in een park. Alles prima onderhouden en ook alweer met toezicht. Nadeel is dat er eigenlijk niet veel te zien is en dat je zelfs moeite moet doen om ergens een koffie te drinken. Verderop in Miraflores zelf, is dat wellicht gemakkelijker, maar een voormiddag wat wandelen en lezen, moet ook kunnen. Deze nacht heb ik dus doorgebracht in het nieuwe appartement van Gloria, helemaal alleen op de 6 e verdieping van zo'n groot blok. Door het grote raam van de woonkamer kon ik de 'skyline' van Lima bewonderen. Lima by night, je zou je in een Europese grootstad wanen. Internet was er niet zodat de blog moest wachten en ik me vast wat verdiepte in het verhaal van Cuzco. Orlando zou me dus om 13.00 u komen halen. Ik was aan de praat geraakt met de bewaker, een ongelooflijk knappe jonge Peruaan, met de mooie naam Aaron en omdat Orlando er deze keer niet op tijd was, het academisch kwartiertje was voorbij, vroeg ik aan Aaron om voor mij een taxi in de straat aan te houden. Dit bleek een goed idee want de taxi was nog heel wat goedkoper dan die van Orlando en goed op tijd kwam ik in de terminal aan. Deze keer had ik een superluxe bus-cama, een slaapbus dus, en kon ik gebruik maken van een VIP wachtzaaltje waar koffie en thee klaar stonden . De zetel is zo breed als deze van de business-class in het vliegtuig en ik zit in een enkele rij, dus geen buur. Bagage inchecken en met 20 min vertraging, vertrokken we dan. Op dit ogenblik rijden we langs de voorsteden van Lima. Desolaat landschap, weinig of geen groen, armzalige huisjes en dan weer heel wat stenen huizen in opbouw. Hier uiteraard ook vrouwen in traditionele klederdracht, met dikwijls een kindje op hun rug. Het wordt donker, dus welterusten iedereen! Goeiemorgen iedereen. 12 oktober is het vandaag. Het is nu 08.00u en we hebben nog 200 km te rijden vooraleer we in Cusco aankomen. Dat kan best 12.00u worden. De nachtrit is goed verlopen,hoewel ik dikwijls wakker werd en de vele bochten goed kon voelen. Ik heb minder hoofdpijn dan bij de aankomst in Huaraz en dat is mooi meegenomen. Op ons ontbijt moeten we nog even wachten, maar het zal er des te beter om smaken. Op dit ogenblik hebben we de ene haarspeldbocht na de andere en de bergen zijn ingepakt in een dikke nevel, zodat je bijna niets ziet en ook mijn trek in ontbijt gaat ervan over. Wanneer de nevelslierten zich verplaatsen, krijgt het geheel iets mysterieus. Het eerste dat ik in Cuzco moet doen is een moderne computer vinden, hopelijk in het hostel. Ik ben nl. het mapje met de wegbeschrijving naar Sabine kwijt, heb dit op stick, maar vond gisteren geen internetcafe waar ik mijn stick kon gebruiken. Allemaal te oude computers. Sinds gisterenavond doet mijn fototoestel het niet meer. Het blokkeerde en er was niets aan te doen. De foto's zijn me niet goed gezind. Na een rit van 22 u ( alweer veel haarspeldbochten met wat misselijkheid tot gevolg )kwamen we aan in Cusco en met de taxi ( moest toch 7 soles betalen ipv 3 zoals iemand in de bus gezegd had )was ik vlug in het Casa Campesina, waar ik een kamer heb met 3 bedden, alles kraakproper, maar wel koud. Nu ga ik mijn extra warme kleren wel kunnen gebruiken. Vlug ging het wel, maar een beetje lastig was het ook. Omwille van wegenwerken, moest de taxi mij aan de hoek van de straat afzetten zodat ik nog wat moest stappen. Normaal voor mij geen probleem, maar met de extra zware tas voor Sabine, mijn koffer en een rugzak was het toch even puffen en hijgen. Toen ik na een warme douche en even rusten, naar het centrum wou gaan, bleek dit onmogelijk want het regent nu pijpenstelen. Wachten is de boodschap en daarom wordt het bloggen. Het regenseizoen gaat hier beginnen: we gaan dus nog meer van dat krijgen. Zonet kwamen er 4 Fransen aan die bijna aan het einde van de reis zijn. Zij hebben de formule ' Voyage culture' gebruikt, waarbij ze steeds bij de plaatselijke bevolking logeren. Dat moet ik ooit ook eens uittesten. Het regent nog steeds, maar ondertussen is het hier onder de veranda gezellig geworden. Hier staat nl. een TV en er is een grote match Peru-Bolivia. In mijn logement worden ook bijeenkomsten voor de plaatselijke bevolking georganiseerd en, zie je het plaatje? Ik zit naast de TV en rechtover mij 6 Peruvianen op een rij en daartussen 1 Fransman. Nu heeft Peru al 2 goalen gemaakt en je had de reactie moeten zien! Zo enthousiast en vrolijk! De eerste aanblik van de Plaza de Armas deze namiddag was eigenlijk een emotioneel moment. Daar ligt dat fantastische plein dan, er is zoveel om naar te kijken en je weet niet waar beginnen. Eerst toch maar naar een internetcafe zodat ik nu mijn wegbeschrijving opnieuw heb. Daarna een fotowinkel binnengestapt. Op de Avenida El Sol, krioelt het van dergelijke winkels. In de eerste waren ze niet erg behulpzaam, maar de man van de volgende winkel had het vlug door. Toen ik zei dat het niet aan de batterij kon liggen omdat het een nieuwe was, testte hij ze even en vroeg me of ik ze wel voldoende lang had opgeladen. Wel, dat had ik natuurlijk niet gedaan, maar nu zit ze in de oplader en kan ik morgen weer foto's nemen. Bij een volgende batterij zal ik er wel aan denken! Ik moest zelfs niets betalen voor zijn hulp. Er bestaan nog vriendelijke mensen. Een warme chocomelk, veel melk en weinig chocola, maar gloeiend heet in een leuk cafeetje en dan op verkenning. Cusco is helemaal anders dan de steden die ik al zag. Ruim, proper, een heel mooie Plaza met de kathedraal, een massa toeristen, het ene reisbureau naast het andere, veel straatverkopers en ook meer bedelaars. In elke straat loopt politie rond en de stad geeft een veel veiliger gevoel dan Lima. In de Iglesia de la Merced, zag ik een verrukkelijk beeld van een Jezuskund, el Niño Doctorcito, omringd door allerlei speelgoed en was de middengang feestelijk versierd met bloemen. Vast weer een huwelijk vanavond. De Plaza is omringd door overdekte galerijen met heel wat echt sjieke en bijgevolg dure winkels. In de meeste restaurantjes, waaronder veel Italiaanse en Chifu ( mengeling van Peruviaans en Chinees eten)liggen de prijzen ook veel hoger dan in bijvoorbeeld Huaraz, maar voor mijn avondmaal verkoos ik een klein restaurantje, El Encuentro, Santa Catalina Ancha 384, waar ik een heerlijke Quinoa-soep at. Ik was er niet de enige toerist: nog een Duits echtpaar en een jong koppel waarvan de man vrij luidruchtig was. Van restaurantjes gesproken. Je waant je soms in de Rue des Bouchers in Brussel, want ook hier staan ze buiten voor het restaurant om u binnen te lokken, want dat van hen is natuurlijk het beste. Langs alle kanten word je ook aangesproken door meisjes die een massage voorstellen. Terug in het hostel, telefoneerde ik nog met Sabine. Ze had er niet meer aan gedacht dat het volgende week schoolfeest was zodat er niet heel veel kindjes naar de bibliotheek zouden komen, maar ik kon dan wel mee naar het schoolfeest. Lijkt me ook wel leuk! Morgen ga ik de stad hier verkennen en de kloosters van Santo Domingo en Santa Catalina bezoeken. Hopelijk word ik niet overvallen door de regen.