Schoolfeest vandaag. Uiteraard gingen we kijken en ook Tom en Amanda waren van de partij. Er was maar 1 probleem: om te feesten en te dansen is er muziek nodig en dit kan niet zonder elektriciteit. Normaal gezien zou het feest beginnen om 9.00 u, maar er was geen elektriciteit. Dan maar uitgesteld tot de middag en rond 11.30 vertrokken we allemaal. Roberto met Mirko en Illyan op de motor en wij te voet. Toen we er aankwamen, was er nog steeds geen elektriciteit, dus nog maar wat wachten. Het was bloedheet, dus eerst een drankje: de ' chicha morada', een drankje op basis van maïs, water en fruit lustte ik echt niet en na even proeven, had ik het gehad. Ze verkochten voor de rest alleen maar bier en nog een zoete frisdrank, maar water was er niet te krijgen. Na onze lunch, lekker pikant, dan maar eerst naar een winkeltje om onze watervoorraad op peil te brengen, want het dansen kon toch niet beginnen. Voor de mensen hier, is het eten en het bier het belangrijkste. Zij leggen er zich gemakkelijk bij neer dat het steeds maar uitgesteld wordt. Om 15.00 u was het dan weer te warm om te dansen, buiten op de speelplaats en alle begrip hiervoor. Ondertussen was er wel licht, maar het zou toch tot 17.00 u kunnen duren vooraleer het dansen uiteindelijk zou beginnen. Nog 2 uur wachten in die hitte, zagen we niet echt zitten en Amanda, Tom en ik wandelden terug en opnieuw hadden we eerst een drankje nodig. Zonder al te veel te moeten doen, was dit een heel vermoeiende namiddag en we waren blij terug te zijn. Het is nu bijna donker en de cigarras, een soort krekels, laten zich van hun beste kant horen. Het lijkt helemaal niet op krekelmuziek, maar veeleer op het onophoudelijk gefluit van de elektriciteitsdraden van vroeger. Gisteren heb ik ook een toekan 'live' gezien hier in een boom. Mooie vogel en ooit had ik in Guatemala eens een tête à tête met een toekan, in een restaurantje dan wel te verstaan. Tegen 18.30 u kwam Sabine terug en toen hadden de kinderen nog steeds niet gedanst omdat de voetballers absoluut eerst hun match wilden spelen. Het dansfeest was ons niet gegund, jammer, maar we blijven onze lijfspreuk indachtig ' tomar las cosas con filosofia '. Na het avondmaal nog even een tekening inkleuren voor de Franse les van morgen waarbij Mirko de kleuren mag kiezen en ik de tekening afmaak. Ik ben zo moe dat ik moeite heb om mijn ogen open te houden en het feit dat ik mijn zonnebril niet vond deze namiddag, zal wel meespelen. Dus alweer vroeg onder het muskietennet.