Vandaag was het een echte rustdag. De dag begonnen met een praatje met Jaime, de receptionist, die zorgde voor een grote mok koffie. Takha Takha heeft de naam van camping, maar er zijn in feite geen kampeerders, op twee Nederlanders na. Zij trekken rond met een gehuurde kleine camper. Er is hier geen wasdienst, maar met het warme water van de douche, kon ik zelf wel enkele spulletjes wassen. In de voorraad boeken, had ik een Mankell gevonden en met deze lectuur installeerde ik me op het terras. Rond 10.00 u, kreeg ik gratis vers fruitsap aangeboden. Verrassing! Tegen de middag ging ik naar het museum van onze compatriot, Gustavo Le Paige. Er is 1 zaaltje dat aan hem gewijd is: zijn bureau, boeken en alle onderscheidingen die hij kreeg. Zo ook deze van de Leopoldorde, nog uitgereikt door koning Boudewijn. De andere zalen gaan over de ganse geschiedenis van de Atacameña's, de plaatselijke bevolking. Ik heb er alle teksten gelezen, van A tot Z. Opvallend in dit museum is dat ze de mummies weggenomen hebben. Uit een video bleek dat hierover heel wat gesprekken gevoerd zijn en dat het ging over een kwestie van respect voor die overledenen. Zo is hier een gekende mummie, Miss Chili, weggehaald. Op het dorpsplein was er ambiance, marktje met streekprodukten, eten en drank en heel vrolijke muziek. De beste plaats dus voor de lunch. Een sopaipilla, soort grote beignet waar ik veel suiker op deed en nog een mote con huesillos. ( het lekkere drankje van gisteren, met extra veel abrikozen ) Toen werd het echt wel heel warm en zocht ik opnieuw de tuin en mijn boek op. Ik had besloten van hieruit een 'astronomische ' excursie te boeken, maar voor vanavond lukte dat niet meer. Geboekt voor morgen, maar je moet steeds afwachten of het helder genoeg zal zijn. Dat zien we morgen dan wel. Toen kwam ik voor de derde keer iemand tegen met wie ik telkens even heel kort had gepraat. Het bleek een Duitser te zijn, leraar Frans en Engels. Hij fietst rond in Chili en we hebben gezellig gepraat in het Spaans, dan in het Frans en af en toe de twee door elkaar en in Caracoles, de hoofdstraat, gingen we nog iets drinken. Dit was dus een echte, luie rustdag.