Na het ontbijt en de ochtendbabbel met Esther, nam ik een lokale bus naar Horcón. Volgens de reisgids een pittoresk klein dorpje, niet ver van Valparaíso, maar het werd toch een rit van bijna twee uur. We kwamen langs kleurrijke bloemtapijten: gele, oranje en lila bloemen. Van ver leek het op lavendel, maar dan met een heel korte stengel. Horcón zelf heeft een heel kleine vissershaven en toen ik aankwam, waren de vissers volop bezig met het schoonmaken van de vis in gezelschap van heel veel grote meeuwen en indrukwekkende pelikaans. De pelikaans vlogen af en aan en landden regelmatig op het dak van een viskraampje. De meeste hadden zwart-witte vleugels, sommige waren helemaal bruin. Het eerste kleine strand was niet geweldig, maar ik maakte er toch een wandeling. Toen ik terugkwam werd ik de hele tijd gevolgd door vier schattige puppies die uiteindelijk bij een andere hond achterbleven. Ik was blij dat ik hier niet ging overnachten, want de talrijke cabañas zagen er voor mij niet echt aantrekkelijk uit,hoewel het binnen natuurlijk altijd kan meevallen. Wat de restaurantjes betreft, was de keuze ook heel beperkt. Misschien nog wat te vroeg in het seizoen. Nadien ging ik op zoek naar het strand dat als heel mooi beschreven stond. De weg er naartoe was avontuurlijk, een meer dan vervallen trap waarbij ik goed moest uitkijken waar ik mijn voeten zette en me moest vasthouden aan de wankele takken die als steun moesten dienen. Het strand was dan wel heel mooi. Klein, maar proper en in een beschutte baai gelegen waar ik toch even van de zon kon profiteren. In het begin was ik er helemaal alleen, maar er kwamen nog enkele surfers opdagen. Een paar uur later nam ik de bus terug en stopte in Viña waar ik met Esther had afgesproken om eventueel naar de film te gaan. Er was een filmfestival, maar het begon veel later dan voorzien en omdat ik nog wat moest opzoeken en proberen een vlucht naar Buenos Aires te boeken, ging ik niet mee naar de film. Viña is een grote, moderne stad met alles erop en eraan: veel winkels, hoge appartementsgebouwen en kantoren, een leuke Plaza waar je een paardenkoets kan nemen om de stad te bezoeken. Zoals steeds, ook hier weer heel behulpzame mensen bij het zoeken naar code juiste bus. Een praatje werd al vlug gevolgd door een hartelijke omhelzing. Vanuit Viña was ik een kwartiertje later terug in Valparaíso. Een hostal in Ushuaia heb ik ondertussen geboekt, het vliegtuig lukte niet. Morgen een andere poging. De busmaatschappij die ik gecontacteerd had, gaf een uitgebreid antwoord en stelde voor het vliegtuig te nemen en dat lijkt me inderdaad een betere optie dan 2 dagen in de bus en nog een overnachting regelen.